கவித்துவம், கலாரசனை, கலாபூர்வம் போன்ற வார்த்தைகளை மீண்டும் நாம் உலைக்களத்தில் இட்டுப் பரிசீலிக்க வேண்டும்.
Tag: இதழ் 5
மோபியஸும் மெட்டல் ஹர்லண்ட்டும்: ஓவியர் டிராட்ஸ்கி மருதுவுடன் ஓர் உரையாடல்
என்னைப் பொறுத்தவரை மோபியஸ் பிக்காசோவுக்கு நிகரானவர்.
கிராஃபிக் நாவல்கள்: க்வீ லீ சுவியுடன் ஓர் உரையாடல்
வகுப்பைக் கவனிக்காமல் பாடப்புத்தகங்களின் ஓரங்களில் ஏதாவது கிறுக்கிக்கொண்டிருக்கும் மாணவர்களே பிற்காலத்தில் கிராஃபிக் கலைஞர்கள் ஆகிறார்கள்!
ஊடல்
பூரான்களை நீ அடக்குவதேயில்லை
அதன் போக்கிற்கு அலைகின்றன
நடை பயிலும் காற்று
சிறு குழந்தையைப்போல்
நடை பயில்கிறதோர் காற்று
பிரபஞ்சத்தின் நிறம்
குகைகளுக்குள் இருந்து
இறகுதிர்ந்த பறவைகள் பலவும்
எழத் தொடங்கின
இசை கவிதைகள்
நான் ஒளித்து வைத்திருந்த கத்தியை எடுத்து டேபிளில் வைத்தேன்.
தேவதேவன் கவிதைகள்
சிந்தாது விளிம்பு நிறைந்து ததும்பும்
அமுதுக்குவளைபோல்
அவர் நின்றார்.
அடாசு கவிதை – 5
க்வீ லீ சுவி வரையும் அடாசு கவிதை தொடரின் ஐந்தாவது பாகம்.
லிலி: தொடரோவியக் கதை – 3
லிலி என்ற தொடரோவியக் கதையின் மூன்றாம் பாகம்.
நாளையின் நிழல்கள் – 5: மறந்து வா மங்கலயானிற்கு
ஓவியர் சாதனா வரைந்த நாளைய நிழல்
உற்றுநோக்கும் பறவை
எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் விசும்பு தொகுப்பில் இடம்பெற்ற ‘உற்றுநோக்கும் பறவை’ சிறுகதைக்கு ஓவியம் வரையசொல்லி ஓவியர் சந்துருவிடம் கேட்டிருந்தோம்.
கவிதையின் மதம் – 1: மகாநதியும் கடலும்
கவிதையைப் பற்றி நாம் பேச நினைக்கிறோம். கவிதையைப் பற்றிப் பேசத் தகுதியான ஒரே நபர் கவிதைதான்.
அறிவிலுமேறி அறிதல் – 1
முடிவிலி இழைகொண்டு அந்தரவெளியில் பின்னிய வலைமீது தொடநினைக்கையில் உதிரும் பனித்துளிகளென எண்ணங்கள்.
‘க்வைதான்’ (1964) – கோபயாஷி எனும் ஜப்பானிய ஆன்மா
குழந்தைகள் மற்றும் பெண்களின் அகால மரணம் போலொரு வீரியமிகு பேய்க் காரணி எதுவுமுண்டா? உலகின் அனைத்துக் கலாச்சாரங்களிலும் பெண்கள்/குழந்தைகளின் அகால மரணம் உருவகப்படுத்தாத பேய்ப்புனைவுகள் என்று எதுவும் இருக்கமுடியாதுதானே!
நீளும் எல்லைகள் – 1: விசும்பு – அறிதலின் தொடக்கத்தில்
அறிவியல் புனைவுக்குத் தொல்பழங்காலம் அல்லது மர்மம் என்கிற அம்சங்கள் ஏன் தேவைப்படுகின்றன என்ற கேள்வியில் இருந்து தொடங்கலாம்.
புனைவின் நிழல் விளையாட்டுகள்
உர்சுலா லே க்வின்னின் இரவின் மொழி (Language of the Night) கட்டுரைத் தொகுப்பை வாசிக்கையில், சங்கக் கவிதைகளின் காட்சியின்பம் இருக்கும் அதே நேரத்தில் தனித்த ரேகைகள் கொண்ட உள்ளங்கைகள் போல மாறுபட்டு இருக்கும் ஒரு மாயபட்டறையைச் சுற்றுலா செய்தது போல இருந்தது.
தானோஸ் (எ) தானடோசேஷ்வரன்
பாதி உயிரினங்களை அழித்துப் பேரண்டத்தைச் சமநிலைக்குக் கொண்டு வர வேண்டும் என்ற எண்ணம் தானோஸ்ஸிற்கு வருவதற்குக் காரணம் இந்த மரண நங்கைதான்.