அட்டைப்படம்: ஓவியர் டிராட்ஸ்கி மருது
கதைகளை 15 மார்ச் 2023 ஆம் தேதிக்குள் அனுப்ப வேண்டும்.
காகிதக் கொக்கு காற்றில் பறப்பது போல அந்த கல் மிதந்து கொண்டிருந்தது.
பூமி மட்டுமே என் நிலம் என்னும் உணர்வை இவ்வளவு வருடங்களுக்குப் பிறகும் கொடுக்கிறது.
சிரிக்கும் குரலை விடவும் சிரிப்பில் மலரும் கண்கள் முக்கியம் என்பதை உணர்ந்தான்.
காலவெளி பற்றிய உணர்வுதான் வாசிப்பு அனுபவத்தை உருவாக்குகிறது.
ஆறுதலாக இருக்கிறது தட்டச்சுப் பலகைகளுக்கு
கீழ்படியாத நிலக்காட்சிகளைக் காண்பது.
ஓவியர் டிராட்ஸ்கி மருதுவின் கற்பனை உலகிலிருந்து ஐந்து சித்திரங்கள்
க்வீ லீ சுவி வரையும் அடாசு கவிதை தொடரின் 15ஆம் பாகம்.
பட்டப் பகல்தான். ஆனால் குலைநடுங்கும் ஊளை.
லிலி என்ற தொடரோவியக் கதையின் 13வது பாகம்.
திறமையான வேட்டைக்காரர்கள் தளர்ந்த நடையுடன் திரும்பியிருப்பார்கள், கையில் பெருமளவு இறைச்சி, ஏராளமான தந்தம் மற்றும் கதையுடன். இவற்றில் கவனிக்க வைத்தது இறைச்சியல்ல. கதையே.
‘நான்’ என்பதே வன்முறை. நான் இன்னார் என்பது எத்துணை பெரிய வன்முறை?
“தான் உண்பதற்காகப் பிற உயிர்களைக் கொழுக்க வைக்கிறான் மனிதன், உண்மையில், மண்புழுக்கள் உண்பதற்காகத் தன்னையே அவன் கொழுக்க வைக்கிறான்."