ஆறுதலாக இருக்கிறது தட்டச்சுப் பலகைகளுக்கு
கீழ்படியாத நிலக்காட்சிகளைக் காண்பது.

நான் உன்னைக் கண்டுகொண்ட நாள்தான்
இப்படி விரிந்து கிடக்கிறதோ?

ஒளிரும் உணவு விடுதி. சுற்றிலும் கோடை மழையின் விளம்பர அறிவிப்பு.

அதோ தெரிகிற வானத்தில் இறக்கிவிடுமாறு சொல்லி ஒருவர்
சாலையில் ஏறினார்

இந்தப் பாதை
நீ
தேர்ந்தெடுத்தது

மரண பயத்திற்கு நச்சுமுறியாய்,
நான் விண்மீன் உண்பேன்

தொலைந்த பூமி அலையில் மிதந்துவருமென
வெறிக்கிறான் மனிதன்

நாற்பக்கமும் மேடுறுத்தப்பட்ட நீர்நிலை
நாற்புறமும் அலைவீச

மாலைவானின் கீழ் சற்றே காலாற நடந்தேன்
நேரம் சரியாக 06:56

கடிகாரம் உடைந்து
வெளியேறுகிறது காலம்.

மனித விழியிடுக்கினுள்
பதுங்கி நெருட்டும் தூசிகளை
கண்பட்டைகளின் மீது விளக்கெண்ணெய் தடவி
உயிருடன் உறிஞ்சிப் பிடிக்கிறாள்
செல்லாயி.